„ Człowiek w poszukiwaniu sensu ” Viktor E. Frankl O Holokauście wiemy już tak wiele. To jeden z tych czarnych tematów, które zdają się nie mieć dna. I być może właśnie z tego dna powstawało już na jego temat całe mnóstwo ruchomych obrazów, smętnych pieśni, spiżowej poezji, oskarżycielskich opracowań, czy niestety, nawet kioskowych powieści. O Holokauście wiemy już tak wiele. Tak wiele, że być może trudno dodać coś jeszcze. Każde kolejne słowo, dźwięk czy barwa owszem, zasmucają nas. Może poruszają. W jakiś sposób niepokoją, ale niestety wydają się też jakby znajome. Już gdzieś to widzieliśmy, słyszeliśmy. Już gdzieś o tym czytaliśmy. O Holokauście wiemy już tak wiele. A jednak zdarza się jeszcze słowo, które po raz kolejny wciągnie nas nie tylko w jego czerń, nie tylko przemieli nas jego smutkiem, bólem i okrucieństwem, ale również odda nas w jakiś sposób zmienionymi. Nowymi. Odświeżonymi. O Holokauście napisano już tak wiele … ale tym razem, można dowiedzieć się równi
Witajcie, jako nauczyciele poloniści często stajemy przed trudnym wyzwaniem: Jaki temat wypracowania spodoba się uczniom, nie będzie odtwórczy i skopiowany z zasobów internetowych? Doskonale wiemy, że to niełatwe. Podzielę się z Wami moim ostatnim pomysłem. Razem z moją klasą, obecnie VI, ćwiczyliśmy umiejętność pisania opisu obrazu. Ci z Was, którzy uczą, wykorzystując podręczniki "Słowa z uśmiechem" (WSiP) wiedzą, że autorzy ćwiczą tę umiejętność na przykładzie obrazów Cezanne'a. Ja stwierdziłem, że można to zrobić nieco inaczej. Po lekturze tekstu dotyczącego twórczości Arcimbolda poprosiłem uczniów o wykonanie fotografii przedstawiającej martwą maturą. Mogli przedmioty układać w dowolny, czasami zupełnie fantazyjny sposób. Nie spodziewali się, że kolejnym krokiem w ramach tego mini - projektu będzie opisanie wykonanego zdjęcia. Na kolejnej lekcji uczniowie prezentowali swoje "dzieła sztuki", przypomnieliśmy zasady pisania opisu, utrwaliliśmy słownictwo i